Veel dierentuinen hebben het financieel moeilijk, dus togen we van de week naar de Rotterdamse diergaarde. Elke euro is momenteel vele daalders waard voor hen. Parkeren € 7
Vroeger was het vreselijk om te parkeren maar sinds eind 1990 is er aan de achterzijde van de dierentuin een inmens parkeerterrein ontstaan.
Op 18 mei 1857 werd het park voor vogels en fazanten geopend aan de Kruiskade. Toen de vereniging rotterdamse diergaarde werd opgericht, waar alleen notabelen en leden in plaats namen, en die ook alleen maar het park mochten bezoeken, werd Henri Matin, dompteur, de eerste directeur.
In 1937 werd de dierentuin verplaatst omdat Rotterdam uitgroeide tot een grote stad met veel verkeer. Men koos voor de wijk Blijdorp bij het spoor en op 26 oktober 1938 besloot men dat iedereen, dus ook het klootjesvolk, de diergaarde mocht bezoeken.
Dit was een wijs besluit want nu kwam er nog meer geld binnen om de dieren te onderhouden en nieuwe dieren te kopen.
Het was 3 graden en een lichte koude wind.
Er waren weinig bezoekers en onder hen veel fotograferenden en sommigen met enorme telelensen.
Drie uur dwaalden we er rond, blauw van de koud, warm van binnen nadat we in de Rivierehal koffie en chocolademelk hadden gedronken.
Eigenlijk waren we alleen gekomen voor het Oceanium dat in 2000 was geopend maar toen nog niet zo mooi was als nu.
Maar daar over later in een ander artikel.
Noot Marlika: als je heleboel foto's in één keer wilt verkleinen, ga dan naar: www.enterimage.nl
In bepaalde gebouwen stonk het van de mest en was er damp zodat zo nu en dan de lens besloeg.
art.119.