Vrij snel rijden we op de snelweg. Aan de rechterkant wisselt het landschap van akkers, glooiende hellingen tot ruige bergen, maar wat constant al weken lang is, is de warme zon.
We snakken naar een regenbui.
Na twee uur rijden we een parkeerplaats van een restaurant op, kopen twee broodjes en twee koffie en betalen 24 euro. Maffia prijzen dus. Enkele uren later verlaten we de snelweg, rijden door romantische, pittoreske oude dorpjes, die niet alleen oude verweerde huizen met smalle straatjes hebben, maar ook absurde villa's met hoge hekken en zwembaden. Soms een kleine haven erbij waar een middelgrote boot ligt te pronken. Vlak voor Verbania verlaten we de weg, rijden een zandpad op en komen op een prachtige camping, pal aan het meer. We krijgen een plaats aan het water voor drie dagen, want op vrijdag breekt de Duitse vakantie hel los en is de camping overvol van de mensen die al maanden geleden hebben geboekt.
Om 8 uur gaan alle hemelsluizen open en is onze wens vervuld en koelt het gelukkig wat af.

Het prachtige meer is 212 km lang en 60 km breed, waarbij het diepste punt op 372 m ligt. Kleine romantische eilandjes, zoals Isola Bella, Isola Madre en dei Pescatori doen ons besluiten om die per boot zeker te gaan bezoeken.
De golvende omgeving herbergt woeste bergen, lieflijke dorpjes, paleizen en kastelen, moderne café's, gezellige markten en adembenemende vergezichten. Even buiten de stad staan de loodrechte wanden van marmergroeven waar nog steeds marmer wordt gewonnen. Het subtropische klimaat herbergt bijzondere plantensoorten, en heel veel palmen die lang geleden uit China zijn geïmporteerd.

Tijdens het verplaatsen van een onwillige opklaptafel, klap ik door mijn rug. 4e en 5 wervel blokkeren. We lopen naar de receptie en vragen of ze een chiropracticer weten. De eigenaar die slecht Duits spreek tekent op een papiertje een landweggetje recht tegenover de camping en na 200 m links een eenzaam huisje. Als we binnen 10 minuten daar aankomen zien we het huisje liggen. Het is door woest klimop veroverd en buiten staan oude landbouwwerktuigen te roesten in de zon. Binnen worden we verwelkomd door een reus, type Blauwbaard die geen woord over de grens spreekt. Maar hij steekt zijn handen uit als ik naar mijn rug wijs en dan heb ik gezien de bewegingen van zijn handen door, wie en wat hij is. Hij is een magnetiseur. Ik knik van nee. Marlika is er ook een maar met magnetiseren kun je mijn blokkade niet weghalen. Iemand in het huis hoort ons praten. Als ze binnenkomt lijkt ze sprekend op Mammeloe met haar wijde rok, wollen kousen, slippers en rode doek om haar hoofd. Ze spreekt wat Engels en verwijst ons naar een café in Verbania en zegt dat de serveerster daar een kennis heeft die dokter is.
Inderdaad die serveerster spreekt vloeiend Engels en verwijst ons naar de chiropracticer, neemt de telefoon en maakt gelijk een afspraak voor over een uur. Na een half uur van kneden, knijpen, rukken en trekken is mijn rug weer up to date. Kosten € 80.--, toeristen tarief.

De laatste dag pakken we in een dorpje de passagiersboot voor zowel toeristen als mensen die met de boot naar de overkant willen of ergens naar een ver afgelegen dorpje.
Het is een prachtige vaart over het heldere water. Zeilschepen glijden voorbij evenals het adembenemende landschap.
Op Isola Bella zien we de wuivende palmen, een enorme villa, de hangende tuinen en in de verte de imposante 4500 m hoge Monta Rosa. Het grote barok kasteel van Graaf Carlo III is zo imposant dat de camera's onophoudelijk klikken.

Na deze twee uur durende vaart rijden we het gebergte in, stoppen bij een uitspanning, drinken wat, kuieren door het hele dorpje, lopen door een ki wi boomgaard en gaan uiteindelijk eten in een bistro aan het water. We kijken over het gladde wateroppervlak van het meer als de zon bloedrood achter de bergen verdwijnt.

Het waren waardevolle en imposante dagen daar aan het Lago Maggiore meer. We duiken vroeg in bed en rijden de andere morgen om 9 uur de camping af. We gaan op weg naar kanton Wallis, Zwitserland, maar moeten eerst nog even de 10% stijgende Simplon pass bestijgen en onze combinatie van 2500 kilo zal daar een hele kluif aan hebben.
Langs de groene marmergroeve gaan we richting La Suisse.
Arrividerci Italia.

-100-