Daarna rijden we door een groen dal. De witgepleisterde huizen, de metershoge cactussen, de diepe ravijnen en de tastbare stilte in de zwarte lava omgeving doet de bus binnen verstillen. Iedereen geniet van het ruige zwart groene landschap. Een paar jaar geleden heeft hier een enorme brand gewoed, veel bomen legden het loodje, maar de 1000 palmbomen die we tegen kwamen niet. Zij hebben volgens de gids een speciale schorsbescherming. In het dorpje Fataga zien we een schitterende Amandelboom met honderden vruchten. Versierde huizen zijn een lust voor het oog en zoals veel gehuchten hier in de ravijnen, heerst er stilte.

Boven op de 1450 meter hoge lavaberg Tejeda stappen we uit om de benen te strekken. Er is weinig te beleven en de marktstalletjes hebben weinig te bieden. Al dalend en tientallen bochten nemend zien we rechts vanuit een dal de beroemde Roque Nublo, een enorme monolithische basalt rots van 70 meter hoog die door vulkanische activiteiten is ontstaan. Voor het laatst op een hoog plateau stopte de bus en kijken we richting Maspalomas waar de zon langzaam in de oceaan verdwijnt. Door de schemer en de afstand is de zonsondergang met de eigen camera vrijwel onmogelijk, dus plaats ik een foto van bing.com. Daarna wordt iedereen bij zijn hotel afgezet en gaan we snel naar ons favoriete restaurant om deze mooie dag af te sluiten.

Playa des Ingles. Gran Canaria. Januari 2020.